Do susjedstva istih ili spodobnih suglasnikov dolazi na morfemskoj gra­nici. U gradišćanskohrvatskom ne moru slijediti jedan za drugim dva identični suglasniki. Kad se sastanu na morfemskoj granici dva isti su­glasniki, onda jedan od njih ispada. Primjeri: rasrditi se (< ras-srditi se < raz-srditi se), ruski (< rus-ski), ižgati (< iž-žgati < iz-žgati).

Kad stoju /t d/ pred afrikatami, onda oni ispadu. Afrikate su fonetski slijed od [t + s] odn. [t + š], tako da bi slijedila dvoja /t/ jedno za drugim; jedno od njih dvih se eliminira, npr. oca (od otac ) ( < otca = ottsa ), srce (< srd-tse, prisp. srd-ašce ). Pred sufiksom -šćina ( gospošćina ) ispada /d t/, no ne pred -ski, -stvo ( gospodski, gospodstvo).

Na morfemskoj granici pred sufiksi -ski, -stvo se eliminira /s/, kad je zadnji suglasnik osnove palatal /č š ť/, npr. junački (< junak-sk-i ), ple­mićki ( plemiť-sk-i ), športaški (< športaš-sk-i ), junačtvo (< junak-stv-o ).

Pri suglasnički kombinacija /s z š ž/plus /t d ť/ i sljedećem suglasniku ispadaju sredinski suglasniki /t d ť/ na morfemskoj granici: gost – gozba ( < gost-ba ), koristan – korisna (< korist-na ), godišće – godišnjica ( < godišť-ni­ca ), ali strast. (To pravilo ne valja na granici med prefiksom i osnovom: izdvojiti, razdvojiti.)

Kad za suglasnikom /s/ stoji sibilant ili sični glas, a med njimi je mor­femska granica, onda se umetne meda te dva šumnike nepostojano /a/, npr. sa/stati se, sa sinom, sa ženom.